Honden communiceren non-stop met hun omgeving. Zij zenden constant signalen uit die informatie geven over in welke staat ze zijn. Zij doen dit voornamelijk via lichaamstaal. De lichaamstaal van een hond omvat de stand van elk lichaamsdeel. Zowel afzonderlijk, als in het geheel genomen. Zowel in stilstand, als in beweging. Vanaf het puntje van een hondenneus, tot aan het uiterste topje van de staart en vanaf de tenen tot aan de oren. Zelfs de haren van honden kunnen signalen afgeven. Wanneer je als mens de beste begeleiding aan jouw hond wilt kunnen geven, dan is het belangrijk dat je inzicht krijgt in de communicatievormen van jouw hond en die van honden in het algemeen. Het leren begrijpen en lezen van honden, kan miscommunicatie en eventuele escalatie, voorkomen.
- Verandering van snelheid:
Sommige honden versnellen, andere honden vertragen juist als ze de geur signaleren;
- Staartpositie:
De staart kan ineens anders worden gedragen: bijvoorbeeld lager of verticaal. Daarbij gaan sommige honden ineens versneld kwispelen of juist extra langzaam;
- Double check:
De hond stapt ineens terug om dat bepaalde plekje waar hij net aan voorbij ging nog eens goed te besnuffelen;
- Head snap:
Als je voorbij een plek loopt waar de geur is, zie je de hond soms heel snel de kop in die richting draaien: alsof er een magneetje aan zijn neus zit en dat naar de geur wijst.
- Intensiteit:
Bij sommige honden is goed te zien dat de intensiteit van het speuren toeneemt: het lijf verstart wat, de poten worden wat stijver, en de focus van de hond wordt duidelijker gericht op een bepaald zoekplekje;
- Nader onderzoek:
De hond blijft dralen bij eenzelfde plek en onderzoekt het grondiger dan andere plekken die hij eerder heeft onderzocht. Vaak zie je de hond dan doorwerken naar een volgend stukje, maar dan weer terugkeren naar dit plekje.
- Hoge neus:
De hond begint de neus meer in de lucht te steken en een bepaald geurspoor te volgen
- De hond sluit zijn bek:
Hierdoor kan hij zijn neus nog beter benutten omdat alle lucht nu via de neus (langs de receptoren) naar binnen komt;